اشتباه نکنید! عنوان فوتبالی کتاب هیچ ربطی به موضوع آن ندارد. اصلا قرار نیست در کتاب من منچستر یونایتد را دوست دارم، با موضوعات فوتبالی سروکار داشته باشید. این رمان فارسی که به‌قلم مهدی یزدانی خرم نوشته شده است، روایتگر دهه‌ی بیست و سی ایران است. درواقع شما در «من منچستر یونایتد را دوست دارم» با یک رمان معمولی طرف نیستید.
داستان کتاب من منچستریونایتد را دوست دارم به قلم مهدی یزدانی‌خرم با یک دانشجوی تاریخ آغاز می‌شود که مبتلا به سرطان خون است. دانشجوی تاریخ خون بالا می‌آورد و به یکی از جذاب‌ترین مقاطع تاریخی ایران یعنی سال ۱۳۲۰ پا می‌گذارد که مملو از خون است.
مهدی یزدانی‌خرم نویسنده و روزنامه‌نگار متولد سال 1358 در تهران است. یزدانی‌خرم فارغ التحصیل رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران است؛ او فعالیت‌های ادبی خود را از دهه‌ی هفتاد با نوشتن در مطبوعات و مقالات آغاز کرد. اما مهم‌ترین دلیل شهرتش نوشتن نقدهای مفید ادبی است. مهدی یزدانی‌خرم اکنون کنار نویسندگی، عضو شورای دبیران مجله‌ی «تجربه» است.
یکی از بزرگ‌ترین علایق مهدی یزدانی‌خرم به عنوان نویسنده این است که در دوره‌های مختلف تاریخی ایران جست‌و جو کند و خرده روایت‌هایی را تعریف کند که به گوش خواننده نا آشنا است. او می‌گوید: « می‌خواهم در کتاب‌هایم داستان کسانی را بیان کنم که تاریخ آن‌ها را چنان جدی نگرفته است، کسانی که در تاریخ گم‌شده‌اند. هنگام احضار تاریخ در ادبیات، انگار ارواح و عناصر متافیزیکی به کمک نویسنده می‌آیند که می‌توانند حافظه‌ی نویسنده را قلقلک بدهند و ما را به سمتی سوق بدهند.اگر در تاریخ ادبیات نگاه کنید نویسندگان بزرگ هم گرایش‌هایی به تاریخ داشته‌اند اما شیوه‌ی بیان آن‌ها متفاوت است.»
مهدي يزداني خرم پیش از شروع کتاب من منچستر یونایتد را دوست دارم می‌نویسد:« تمام شخصیت‌ها، اشیا، ماجراها، خرده‌ریزها و فضاهای این رمان واقعی هستند، ولی هرگونه تشابه از هر نوعش ربطی به چیز‌هایی که دور و برمان است، ندارد، مگر مرده‌ها که آن‌ها هم زبان‌بسته هستند تا روز حشر. آمین.» کتاب من منچستر یونایتد را دوست دارم روایت متفاوتی از تهران در دهه‌ی بیست شمسی است. مهدی یزدانی‌خرم با قلمی مسحورکننده بی‌پرده روایت‌های تودرتوی تهران را نقل می‌کند.
مهدی یزدانی‌خرم با توانایی خود در استفاده از تکنیک‌های روایی درست، همچون بردن رمان در شیوه‌ی روایتِ گفتن (Telling) که بهترین روش برای کنارهم آوردن اتفاقات زیاد است، به خوبی توانسته به لحاظ ادبی رمانی درجه یک بنویسد.
بعضی کتاب‌ها با اسم‌شان خواننده را به اشتباه می‌اندازند؛ کتاب من منچستریونایتد را دوست دارم نیز از این جمله است.
اما ویژگی بارز این رمان حضور پررنگ خشونت، خیانت و خون است و این خشونتِ درآمیخته با طنز گاهی آزاردهنده می‌شود با توصیفاتی دقیق از قاتلی که پسر بچه‌ها را می‌کشد؛ مرده‌شوری که قلب فرنگی‌ها را می‌خورد و دست‌هایشان را قطع می‌کند و شکنجه‌گری که کلکسیون دست، چشم و زبان جمع می‌کند.
شاید نویسنده با خشونت روزنامه‌ها را پاره کرده و از بهم چسباندن آن‌ها این رمان را نوشته چون داستان از خرده‌روایت‌هایی تشکیل شده که یادآور تکنیک کات‌آپ است و اگر آن را تکه‌تکه کنی، هر تکه داستان مجزایی دارد.
فارغ از اینکه کتاب من منچستریونایتد را دوست دارم کشتارگاه تاریخ است یا درباره‌ی فلسفه‌ی تاریخ، یا تاریخ شخصیت اصلی داستان است، این رمان تلفیق مسالمت‌آمیز ادبیات و تاریخ است.
هرچند کتاب من منچستریونایتد را دوست دارم از تاریخ می‌گوید اما اگر طرفدار تیم منچستریونایتد هستید باز هم می‌توانید داستان این دانشجوی تاریخ علاقه‌مند به فوتبال را دنبال کنید.
